Już praktycznie zakończyliśmy ferie.
Dwa tygodnie minęło jak z bicza strzelił.
Tyle planów, tyle zamierzeń
przeminęło razem z nimi...
Co zdołaliśmy przez ten czas robić?
Raczej starałam się odpuścić
chłopakom codzienne męki z matką (czyt. ćwiczenia). Wyjątkiem
tylko były ćwiczenia logopedyczne, które musimy codziennie
wykonywać. Było trochę więcej gier na komputerze, trochę więcej
telewizji. Nie, nie czuję z tego wyrzutów sumienia. Dzieciom też
się należy odpoczynek, tym bardziej, że na co dzień ich może za
mocno cisnę.
Mów dziecku, że jest głupie.
Wmawiaj, że do niczego się nie nadaje. Rób tak, śmiało! Nie
wahaj się! Zabij w nim tym samym pewność siebie, spraw, że do
końca swego życie będzie zahukane, przekonane o swojej
beznadziejności. Mów mu tak, przecież nie jesteś rodzicem, a
katem!
Gry dla dzieci są dobre, o ile gra się
z umiarem i właśnie w tym rola nas, rodziców, by dopilnować, by
czas takich zabaw był ograniczony i niezbyt długi.
Fajną opcję udostępnia ulubiona
stronka moich chłopców- zegar, odmierzający czas gry- początkowo
czerwony, potem zmienia się na czerwony (u mnie czerwony, bo
przygotowując wpis też sobie pograłam- a co).
...stajemy się zawistni, wrodzy
względem siebie... Bo taka jest natura Polaka...
Od kilkunastu lat widzę przeraźliwe
zjawisko. Polska podzielona jest na Polskę A i Polskę B. Nie
potrafimy razem się zjednoczyć, mówić jednym głosem. Niby mamy
wspólny język, ale tak naprawdę nie potrafimy się porozumieć.
Pokrzykujemy tylko, gestykulujemy, licytujemy się, czyja racja ma
być na wierzchu...
W tym momencie wznoszę się ponad
podziały. Nie jestem ani w Polsce A ani w B. Stanę pośrodku.
Zapytać się Was, co robicie?
|
| Źródło: http://klimowicz.elk.pl/ |
Rozmawiacie ze swoimi dziećmi na temat
wiary? Próbujecie im jakoś wytłumaczyć jej zawiłości? Czym jest
wiara? Chwała Boża? Miłosierdzie? Wolna Wola?
Dziś podzielę się z Wami moją
refleksją ja temat książeczki Asi Olejarczyk „Pampiludki i
tajemnicze wiary”, wydane przez W
ydawnictwo Dreams.
Zapraszamy do Pampilii!
Z samego rana przychodzę do Was z
zapowiedzią ciekawej książki- „Twoje piękne serce” Lauren
Scruggs i Lisa Velthouse,
Wydawnictwa Dreams.
Patrzysz na dwie kreski na teście
ciążowym i nie możesz uwierzyć, że wkrótce będziesz matką.
Zaczynasz się przygotowywać, wertujesz wszelkie czasopisma i
książki o wychowywaniu i pielęgnacji dzieci, odwiedzasz blogi
parentingowe, kompletujesz wyprawkę, odwiedzasz szkołę rodzenia.
Oczywiście planujesz naturalny poród i długie karmienie piersią.
Mija kilka miesięcy i przekonujesz
się, jak bardzo życie weryfikuje Twoje plany.
Za oknami momentami robi się
wiosennie. To znak, że warto pomyśleć o wiosennej garderobie.
Nie wiem, jak Wy, ale ja sobie
wiosennych spacerków nie wyobrażam bez wygodnej bluzy. Wiadomo, że
wiosna z każdym dniem przybliża nas do lata, więc jest coraz
cieplej. A i czasem w letnie noce dobrze mieć pod ręką bluzę.
Dziś dotarła do mnie fajna, szara
bluza ze sklepu ROMWE-
klik.
Akurat taka, jakie ostatnio mi się
podobają- szara, ze skośnym zamkiem-
klik
Ciągle się zastanawiam, dlaczego los
doświadcza dzieci. Dlaczego chorują, umierają, cierpią. Jaki jest
w tym cel. Może kara? Ale za co, przecież one niczym nie zawiniły.
Jeszcze bardziej denerwuje mnie fakt,
iż często na leczenie dzieci nie ma pieniążków! Rząd, NFZ woli
przeznaczać je na pierdoły i bardzo często odmawia pokrycia
kosztów leczenia. Rodzice są zmuszeni wówczas korzystać z pomocy
fundacji.
O jednej z nich chciałabym Wam dziś
opowiedzieć.
Dobrze wiadomo,
że dzieci są znacznie bardziej od dorosłych chętne do nauki.
Dysponują ogromnym potencjałem, świeżością i ciekawością –
czyli tym wszystkim, co jako dorośli powoli zatracamy. Dlatego tak
ważne jest nie przeoczenie tego wspaniałego okresu do rozwoju u
swojej pociechy.
Co zrobić by dziecko mogło poszerzyć swoje
horyzonty poza szkolne mury? Na przykład zdecydować się na to, by
uczyło się prywatnie języka obcego.
Czy szkoła językowa
to dobry wybór?
Moje to!!!
Nie zgadzam się na publikację moich treści i zdjęć na innych stronach bądż środkach masowego przekazu bez mojej wiedzy i zgody. Monika
